środa, 29 października 2014

Przygody z książką - książeczka dwujęzyczna - UWE I CHRISTIANE W AFRYCE

Kolejny wpis cudownego projektu „Przygoda z książką”. Więcej można poczytać tu:
http://dzikajablon.wordpress.com/category/przygody-z-ksiazka/

Dzisiaj udało się! Książeczka dwujęzyczna sfotografowana. Oparta na autentycznych faktach.

Otóż Maksymilian stworzył ją po wizycie znajomych, którzy przyjechali z Afryki. Podarowane wielbłądy stały sie chyba inspiracją. Wprawdzie prawdziwi Uwe i Christiane nie wpadli na pomysł, żeby zjeżdżać po szyji żyrafy... ale... wszystko przed nimi!!
Christiane to jedna z niewielu naszych znajomych tutaj. Opiekuje się niekiedy dziećmi - będzie miała co czytać:-)

Przypominam, iż niemieckie teksty staramy się, by czytali rodzimi użytkownicy języka - więc u nas to panie  w przedszkolu i każdy Niemiec, który przyjdzie do domu. My czytamy po polsku.

Oto książeczka - jeśli pojawią się błędy, proszę o informację;-) póki Makuś nie zalaminował wszystko możemy poprawiać:-)

(Strona tytułowa wyjątkowo pusta, Makuś zostawił ją sobie "na potem" i jakoś żyrafy ciągle nie ma...)



UND ma być zamiast I ;-)


(Wielbłądy "prezentowe" z rzeczonej Afryki:) i poprawiamy na "reiten auf Kamelen" !!!:






Wyjątkowo daleko poszli, widać tylko ślady stóp:





                                           


(Lew narysowany przez Alicję 2,5 r. ):














Projekt „Przygoda z książką” trwa do Świąt, ma 6 odsłon, pokażemy więc ile będziemy mogli naszych książeczek.

Zapraszam do czytania blogów innych uczestników projektu: http://dzikajablon.wordpress.com/2014/09/29/przygody-z-ksiazka-blogi-w-projekcie/

poniedziałek, 27 października 2014

Addio pomidory, facebookowe rachunki sumienia i książka w każdym kącie...



Dziś krótki i pomieszany post.
Na refleksje się mi  zebrało.
1. Addio pomidory....
W sobotę przyniosłam do domu ostatnie pomidory, śliczne - poukładałam w pudełeczku i są.  I znów Michnikowski cały dzień śpiewał mi w uszach... Przypomniało się mi, iż właśnie "pomidorami" zaczynałam pisać ten blog. A w tym roku? Nawet nie świętowałam 2 rocznicy bloga, bo nie miałam bądź Internetu, bądź czasu. Ale fakt faktem, blog ma dwa lata i mam nadzieję, nie umiera, chociaż ciężko jest ostatnio. Oprócz czasu zapełnionego ważnymi sprawami, ciągłe problemy z netem. 

2. Ale, ale, przy okazji kontemplowania rocznicy zaobserwowałam swoistą pułapkę. Szukałam chwilki, by coś rocznicowego napisać... nie wyszło! - zaobserwowałam jedno, mój cały wolny czas, urywane momenty poświęciłam na? na przeglądanie FB. A owszem, całkiem fajne rzeczy poczytałam, bo fajnych mam znajomych i różne inne polubione strony... ale czasu zabrakło na napisanie kilku zdan posta. Zagłębiłam się w sprawę... Oprócz tego, że czas wolny przepadł odkryłam, iż czytam ostanio FB podczas karmienia, kiedy Mała nie patrzy. Bo jak patrzy to nie śmiem! Dialogować oczyma trzeba wtedy! Fajnie niby, bo jakoś człowiek odrywa się od tylko domowych spraw i odskakuje dalej gdzieś. ALE!!! Przy pierwszym i drugim dziecku ten czas poświęcałam... CZYTANIU!!! Przeanalizowałam problem - w ostatnim czasie, kiedy to bardziej "aktywna" jestem na FB, ilość przeczytanych książek spadła drastycznie!!!
Lubię czytać kilka książek w tym samym czasie. Inna pasuje mi do sofy, inna do kącika w jadalni, inna do kuchni, inna przy łózku. A teraz... przyłapałam się, że jak w nocy przysiadłąm w jadalni, to nie mam tam książki, tylko wyciągam telefon, właczam WIFI i... A pamiętam te strony książek czytane w bezsenne noce. Przyłapałam się na tym, że w kuchni pomiędzy jednym pulpetem a drugim wyciągam telefon... a było tak, że łapałam kilka akapicików... 
Zrobiłam szybką analizę: wiem dlaczego się tak stało - dlatego, iż brak rzeczywistych znajomych popchnął mnie w wirtualne światy. Nie mamy tu ciągle nikogo, kto by nas odwiedzał, kogo byśmy odwiedzali często. A ja istotą towarzyską jestem, co sobie lubi porozmawiać... I tak się pcham w te wirtualne znajomości. Poznaję mnóstwo fantastycznych osób. I cieszę się! Przeczytałam wiele ciekawych artykułów. ALE...

3. ALE koniec, rozkładam dziś w swoich miejscach "przystanków domowych" książki. Chcę czytać więcej książek. Tak jak kiedyś, ile będę mogła. Chcę czytać więcej książek, bo do tego się zobowiązałam przyjmując tytuł naukowy. Chcę wiedzieć więcej o języku, bo jest i bedzie mi to potrzebne. Jest mi ta wiedza potrzebna do pisania książeczek edukacyjnych (nawet wybór zdania MAMA PIJE a nie MAMA PIJE KAWĘ jest językoznawczo uzasadniony nie dietetycznie:-))  W sieci nie znajdę wszystkiego. Przepraszam więc wszystkich znajomych, że może mniej będę "Lubić to", mniej udostępniać, ale wymóg chwili jest taki, że przy 3 maluszkach muszę wybierać. 

Dziękuję wszystkim czytelnikom bloga! Dziękuję za wszystkie dyskusje! Dziękuję za komentarze! Dziękuję za wszsytkie maile - przepraszam, że w ostatnich miesiącach musicie długo czekać na odpowiedzi! Mam nadzieję, że dobrze się zorganizuję i zacznę pisać więcej postów! i więcej książeczek dla dzieci, uczących się języka polskiego. I może wtedy więcej będzie propozycji na "Polecam z półeczki" :-)
Pozdrawiam serdecznie!!! Wszystkich moich czytelników!!!

A to post, który napisałam w październiku 2012, posłuchajcie Michnikowskiego!!!:

Addio pomidory

Dziś zerwane zostały z ogrodu ostatnie tegoroczne pomidory... W lecie mówiłam synkowi: "Pan pomidor wlazł na tyczkę i przedrzeźnia ogrodniczkę...Jak pan może panie pomidorze!" a teraz w głowie ciągle "śpiewa się":
"Addio pomidory, addio ulubione
Przez długie, złe miesiące wasz zapach będę czuł"
Chciałoby się jesiennie śpiewać i śpiewać. I koniecznie pobiec do komputera, by pokazać dzieciom w sieci oryginale wykonanie. Bo ta piosenka nabiera dodatkowego znaczenia dla duszy jak widzimy miny Wiesława Michnikowskiego!!!
https://www.youtube.com/watch?v=BlxelewpCY4
Myśląc o dwukulturowości...co mają tak "jesiennego" Austriacy? Ja nie wiem...Mogę dziś przekazać cząsteczkę polskiej kultury dzieciom zrywając pomidory. Ale teraz żyjemy w Austrii i co wiemy o postrzeganiu jesieni w jej kulturze.
Siedzę i piszę a "o szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny..."

czwartek, 16 października 2014

Książeczka do patrzenia...

Kolejny wpis cudownego projektu „Przygoda z książką”. Więcej można poczytać tu:
Miały być książeczki dwujęzyczne – są i będą – ale dzisiaj specjalnie dla dzieci pokaz ich „nieplanowanego” dzieła: „książeczka dla malutkiej siostry”. Milena ma 2 miesiące i właśnie jest na etapie poszukiwania interesujących plam do obserwowania. Supia ładnie wzrok i wodzi oczkami za ciekawymi plamami (osobami też, ale czasami jej znikamy z pola widzenia). Rzuciłam więc hasło: „może zrobimy jej książeczkę do patrzenia?” Odpowiedź: „taaak!!!!”.
I została zrobiona. Prosta. Niewerbalna;-) a więc dla dziecka wychowywanego w obojętnie jakim języku ;-) . Podpowiedziałam pomysł wyklejanych figur. I oto, co powstało:











I jest jedno słowo: MILENA ;-)
Kartki są wyciągane, aby można było je umieszczać w dowolnym miejscu, w zależności, gdzie Mała została porzucona...
Tu na przykład nad kołyską (obecnie najpiękniejsy mebel w domu;-)) :

W kolejnej odsłonie projektu, dwujęzyczna książeczka: „Uwe i Christiane w Afryce!” Opowieść oparta na faktach!
Projekt „Przygoda z książką” trwa do Świąt, ma 6 odsłon, pokażemy więc ile będziemy mogli naszych książeczek.
 Zapraszam do czytania blogów innych uczestników projektu: http://dzikajablon.wordpress.com/2014/09/29/przygody-z-ksiazka-blogi-w-projekcie/

czwartek, 9 października 2014

Muzyka i rymy - pożyteczne z półeczki


Dzisiaj post dziękczynny - Milenka dostała cudowną płytę: MELORYMKI!!!!



Od długiego czasu szukałam czegoś ładnego, polskiego, muzycznego. Od czasu NIE WIEM KTO? jakoś nic mnie nie poruszało. A tu przyszła piękna niespodzianka!!! Cudowna płyta! Wreszcie wykonanie jest muzycznie łatwe, proste melodyczne, znane i lubiane rymowanki, oprawione w czyste dźwięki, a nie w popową skakankę!!

RYM! w znanych, prostych słowach
RYTM! w muzyce kilku instrumentów
RADOŚĆ!! w głosach dzieci śpiewających (na płycie i w domu!)

Dla dzieci, uczących się języka polskiego poza granicami Polski - świetny materiał w dobrym wykonaniu; czysto śpiewające dzieci; opracowanie muzyczne wspomagające naukę rytmu!!! bez zbędnych przygrywek; znane słowa!

Znałam MUZALINKI (mam z Tuwimem i kolędami) ale tej płyty nie znałam ani nie miałam. Tak więc prezent trafiony w dzisiątkę.

MELORYMKI towarzyszą nam w samochodzie do przedszkola (co słuchamy jadąc z przedszkola napiszę kiedyś). U Milenki (właścicielki płyty) trudno mi jak na razie zaobserwować większe zainteresowanie, za to starszaki!! jak włączyłam płytę - ZAMARŁY!!!! i prawie w bezruchu!! słuchały całej ze mną!!! W samochodzie teraz słuchają i śpiewają już!

Na stronie MUZARYMKÓW przeczytałam : "Projekt "Melorymki" odbywa się pod hasłem "Cała rodzina gra i śpiewa". Wspólny śpiew i gra na prostych instrumentach bardzo integruje ze sobą, uwalnia emocje, dostarcza wiele radości i zapewnia fantastyczną zabawę dla całej rodziny." - zgadza się!

Polecam więc serdecznie i dziękuję Dobrej Duszy za prezent w imieniu Milenki, dzieci i swoim! Mamy teraz fantastyczne rymki w uszach!!!

Tu można posłuchać fragmentów: MELORYMKI

środa, 8 października 2014

Książeczki dwujęzyczne – jak je robimy i co z nimi robimy.

Przyłączyłam się do cudownego projeku "Przygody z książką". Więcej można poczytać tu: Przygody z książką



Niestety internet w Krainie Duchów odmawia nam posłuszeństwa i nie udało się mi pokazać posta we właściwym czasie. Ale jest dzisiaj.

Postanowiłam w ramach tego projektu pokazywać Wam książeczki dwujęzyczne robione przez nas (ja, Makuś 5 lat, Ala 2,5).

Nasza produkcja z tego, co dzieci znajdują w domu. Niektóre książeczki są bardziej atrakcyjne wizualnie, inne mniej. Ale moim zamiarem jest przekazanie treści w dwóch językach. Fabuła też nie jest górnolotna – bo usiłowałam ją dostosować do możliwości Makusia, moich i Alicji. Nie podjęłabym się też tłumaczenia „lepszych” książeczek Maksia np. pt „Duszki grabuszki”!!!

Pozostałam więc przy bardzo prostych tekstach i sytuacjach.

Po co nam te książeczki:
1. Aby się cieszyć zabawą w „robienie książek” - książki cudowne są - to wiecie!
2. Aby wykorzystać je do nauki czytania po polsku.
3. Aby wykorzystać je do nauki niemieckiego
.

Kolejnym (uważam bardzo sprytnym) pomysłem jest „wykorzystanie” niemieckich znajomych i pań w przedszkolu. Otóż moje wymowa (= czytanie po niemiecku) jest bardzo słaba, więc wpadłam na pomysł i podpuszczam dzieci: „Pokażemy paniom, dzieciom w przedszkolu (sąsiadce, znajomym) książeczki!?? Ale się zdziwią!!!” A jak dzieci i pani i reszta oglądają - to czytają!! Głośno, ładnie… po niemiecku… POLECAM

Może i Wam przyda się taka książeczka? Proszę bardzo! Można ściągać i drukować.

Oto nasza książeczka:


A teraz strona po stronie:







HÄLT podobno jeszcze!




SITZT (brakuje w książeczce T)


1. Jak ktoś zechce przetłumaczyć „Duszki grabuszki” lub „Duszki paczuczki” to pokażemy i te książeczki. Ktoś chętny??
2. Maksymilian zapytał: „Czy Pan Olek wydrukuje nasze książeczki?”. A więc - Panie Olku?

Projekt „Przygody z książką” trwa do Świąt, ma 6 odsłon, pokażemy więc ile będziemy mogli naszych książeczek.

Zapraszam do czytania blogów innych uczestników projektu.

Und...! Danke Kristin!!!